Twijfel overheerst. Ninh Binh vier dagen, is dat niet te lang? Ik ben vroeg wakker, het giet buiten. We zitten redelijk afgelegen van de bewoonde wereld, hoewel een prima hotel bruist het niet echt. Vandaag staat er een excursie op het programma, maar de vooruitzichten zijn niet best. Als het zo al de tijd blijft ….

Hoe anders kan het lopen. Na het ontbijt maken we ons klaar voor vertrek naar Trang An. Het is inmiddels gestopt met regenen en koud is het hier nooit, dus dat maakt het direct een stuk aangenamer.

Trang An ligt aan de zuidelijke oever van de Rode rivierdelta. Het is een spectaculair landschap van kalkstenen karstpieken, sommige onder water en omgeven door steile, bijna verticale kliffen. Er zijn archeologische sporen gevonden van menselijke activiteit daterend van bijna 30.000 jaar geleden. Trang An staat op de lijst van beschermde gebieden van UNESCO. Dat zien we dan ook direct terug. Hoewel de commercie hier ook heeft toegeslagen valt het op dat het gebied hier enorm schoon is, dit in tegenstelling van de rest van Vietnam. We hebben het daar nog niet over gehad. Maar men heeft hier toch wel een groot probleem, in ieder geval naar de toekomst toe. Het landschap vervuilt hier zienderogen. Men flikkert letterlijk alles op straat en het liefst bij de buren zo lijkt het. Er ontstaan overal vuilnisbeltjes en hopen met puin, omdat men overal aan het bouwen is. Maar hoe krijg je straks al dat plastic en troep weer uit de natuur ? Dat gaat generaties duren. Er zal hier echt een omslag in denken moeten gaan plaats vinden.

Trang An is waanzinnig mooi. We varen met een roeiboot het meer op en vervolgen onze weg langs de pieken en grotten, waar we er een aantal van aan doen. In sommige huizen vleermuizen. We kijken onze ogen uit, dit is wat we graag wilden zien. Onze trip duurt ongeveer 2 uur. Dat is ook wel lang genoeg want om een gegeven moment weten we niet meer hoe we moeten gaan zitten, we hebben allemaal een “ houten” kont. We nemen afscheid van onze kapitein en genieten daarna van een heerlijke lunch.

In het middagprogramma staat Hao Lu op het programma. Hao Lu is de oude hoofdstad van Vietnam uit de 10e en 11e eeuw. Er leefden hier destijds een aantal Koninklijke dynastieën die hier aardige optrekjes hadden. De overblijfselen van deze gebouwen zijn na ruim 1000 jaar nog steeds bewaard gebleven. Dat het er niet altijd vrolijk aan toe ging blijkt uit de verhalen van onze gids. Om aan de macht te komen of blijven werd er onderling nogal eens gemoord. Ook broers onderling. Na de 11^e eeuw verhuizen de toenmalige machthebbers naar Hanoi en laten Hao Lu voor hetgeen het nu is. We bezoeken een aantal tempels en pagodes die de historie van toen uitstralen. We slenteren door het oude dorp. Hier komen blijkbaar niet veel toeristen, dit is het leven in Vietnam waar wij een kijkje achter de schermen mogen nemen.

We kunnen terugkijken op een mooie dag. De rust van hotel is plots erg welkom. Sil en ik spelen nog een potje tennis om daarna nog een verkoelende duik te nemen. Inmiddels zijn er ook meerdere gasten gearriveerd, dus zowaar is het in de eetzaal gezellig druk vanavond. We schuiven aan bij het buffet wat voor elk wat wils geeft. Ik probeer de “deep fried goat” ….